Wij hebben elkaar niet gekozen. Toch horen wij samen omdat wij door Jezus samengeroepen zijn om in de congregatie van Vorselaar de evangelische raden van maagdelijkheid, armoede en gehoorzaamheid te beleven, samengeroepen binnen de kerkgemeenschap tot een geloofsgemeenschap, om door ons leven en werk bij de mensen heil te brengen dichtbij en veraf.

De dagdagelijkse zusterlijke liefde en hartelijkheid zijn de toetssteen van onze religieuze toewijding, ongeacht leeftijd of diploma.


‘Zie hoe zij elkaar liefhebben.’ Donche verlangde vurig dat de zusterlijke liefde de kenmerkende eigenschap van de congregatie zou zijn.


Hij schrijft aan zijn zusters:

‘Nooit kan dit liefdewerk(onderwijs en ziekenzorg) goede uitval hebben, tenzij de zusters geduriglijk trachten de grootste en zoetste liefde tot elkander te oefenen, ongeacht ieders gebreken en onvolmaaktheden.’


In elke gemeenschap van de congregatie hangt in de woonkamer bovenstaande tekst. Het lied van de liefde dat Paulus aanheft in de Eerste Brief aan de Korinthiërs is een centrale tekst in het Nieuwe Testament.


De vriendschap in de gemeenschap en tussen de gemeenschappen onderling is daarom voor ons van groot belang.

Om die vriendschap en die gemeenschapsgeest te voeden, worden allerlei samenkomsten georganiseerd, blijven wij vanuit de gemeenschap onze zieke en oudere medezusters bezoeken.


En op ons jaarlijks congregatie-patroonsfeest in augustus, zien we elkaar graag met velen weer.